Medusa

MEDUSA

Paano nga ba ilalarawan ang saki

Tama na bang ihambing sa amplaya ang paint,

Ang hapdi ng pagtanggi’y kaya bang ikubli
Itago ng lukot na noo at pilit na mga ngiti?

Halika’t damhin mo ang pighati ng aking puso
Ngunit saglit ito nga pala’y nasa iyo na,

Nasa iyo na pero ba’t naman piniga at tinusok

Sa hapdi at sakit nais ko ng mag-amok
Ngunit sa kabila ng sakit at hapdi, sabay ng tusok at pig

Maganda mong ngiti sa akin ay nagpahina

Sa’yong maaming mukha’y na napaluhod at nalugod,

Sino bang makakayang sa ganda mo’y tumalikod?

Tibok ng puso mo’y tibok na rin ng puso ko

Ang hapis mo’y aakuin na rin ng katawang into

Sapagkat sa pag-iisa’y di hinahanap ang pinag-iba

Sa pag-iisa’y pagkakaparehang maaring ugat ng matibay na pag-sasama.

Halina’t angkinin puso ko’t kaluluwa

Ambunan mo lang ako ng pag-asa

Pag-asa na sa dulo nitong nobela

Mayroong pag-iisa ng dating dalawa.

RECENT POEM POSTS

Medusa – World History Encyclopedia